مادرانه

شیرینهای زندگی من

چراغ اندیشه تان بهترین راهنمای جاده های پر پیچ و خم

زندگیتان است

اما اگر برایاتان می نویسم

برای این دل نا آرامم است و این آرزوهای طولانی...

می نویسم تا با صفای کلمات

امید سعادت پاره های تنم را در سرزمین خیالم بپرورم...

می نویسم تا درخشش ستاره عمرم را

بر آسمان تاریک روزگار به تصویر کشم...

می نویسم تا ابری شوم و در راه پر مشقت زندگی سیرابتان کنم...

هر چند که رهرو شمایید و من ابری بیش نیستم...